rontù (rontre)
deun lo Dichonéo di patoué francoprovansal de la quemeun-a de Cogne (Chef-Lieu)
v part
Fra
cassé (casser)
(v part )
Ita
rotto (rompere)
(v part )
rontù m - seng
Ézeumplo: rontù
Fra
cassé
Ita
rotto
rontù m - pl
Ézeumplo: rontù
Fra
cassés
Ita
rotti
ronteuya f - seng
Ézeumplo: ronteuya
Fra
cassée
Ita
rotta
ronteuye f - pl
Ézeumplo: ronteuye
Fra
cassées
Ita
rotte