(patouè de Tsaensoù)
Le mèinoù lamon le conte, eun pourriye étó diye que nen n'an fata. La conta l'è jénéralemèn prèiza di conte orale que no vioù l'an passou-no deun lo ten. Prèdzon de la mitolojia, di spirituel, de l'euntsantemèn é de l'universel.
La léjande l'è an fourma particuillia de conta que se refé i carattéreusteuque di térritouéro local é a eunna périoda presiza. Voualà que veugnon foua no montagne, no torón, no paturadzo, no anchenne attivitoù de campagne é no fasón de vivre ; voualà que se prézenton lo Serveun, lo Ruitor, lo Moyèn Adzo avouì se tsatì é se personadzo ; voualà étó Sen Marteun que, comme d'atre Sen, èidzeré le dzi di poste.
Eunna conta l'è féta pe la conté : eun l'acouten, lo mèinoù sebèi pa l'eunfluanse di-z-imadze que arreuvon de foua mi va, i contréo, teryì foua de sa queulteua personnella to sen que lèi servèi pe « vére» le conte : le personadzo, le llouà, le-z-événemèn. Si iffò eunretsiré sa capasitoù d'imajinachón é d'apprende pe queur, eun se rendèn pèi lé pi eundépandàn é pi attif pe rappò i nombreuze imadze que l'at ator.
Eunna partia di teste que vo accapade deun seutta séchòn son lo rezultà de la retserte féta pe Alexis Bétemps pe lo projé Faire Connaître financhà deun lo programma PITEM Pa.C.E. - Alcotra 2014-2020.